Svaki noviji model digitalnog fotoaparata ima u sebi ugrađen svetlometar koji omogućava da fotoaparat sam vrši fotometriju, tj. merenje ekspozicije (količine svetlosti). Zahvaljujući svetlometrima, fotoaparati uglavnom imaju veoma razvijene sisteme za automatsko merenje ekspozicije. Da bi se dobili što bolji rezultati, postoji nekoliko vrsta automatskog načina fotometrije. Najzastupljenija su tri sistema merenja ekspozicije.
- Matrix sistem automatske fotometrije naziva se još i evaluativno, segmentno ili 3D merenje količine svetlosti. Aparat automatski deli kadar na sitnije delove ili zone, zatim vrši analizu svakog dela pojedinačno i određuje srednju vrednost (prosek) ekspozicije koju potom koristi za fotografiju. Pri tome, što više delova ima, to je merenje preciznije. Ovakav način merenja ekspozicije, uporedo sa tehnologijom, u neprekidnom je razvoju i predstavlja vrstu fotometrije koja se najčešće primenjuje. Naročito dobre rezultate daje pri merenju kadrova na kojima ne postoji izražen kontrast između svetlijih i tamnijih delova kadra, kao i kod kadrova sa podjednakim osvetljenjem.
- Average (central weighted) je sistem fotometrije kod koga se težište nalazi na centralnom delu kadra. Kod njega se u stvari meri ceo kadar, s tim da je u odnosu na ivice fotografije centralni deo najvažniji. Ovakvo merenje nije uvek dovoljno pouzdano i daje odgovarajuće rezultate samo u slučaju da se objekat fotografisanja nalazi u centru kadra. Što je razlika u osvetljenu sredine i periferije kadra veća u korist periferije, to je i greška u merenju ekspozicije izraženija. Zbog svojih mana, ovaj sistem merenja se često izbegava, pa gotovo i da nije u upotrebi.
- Spot predstavlja sistem fotometrije koji ekspoziciju meri na veoma malom centralnom delu kadra. Koristi se u slučajevima kada je pozadina previše svetla ili tamna i pri tom zauzima veliki deo kadra. Tada se meri osvetljenost samo na malom delu (tački) kadra koja je najvažnija za fotografiju, dok je merenje ostatka kadra i pozadine sasvim sporedno i nije važna njegova preciznost. Ovaj sistem merenja ekspozicije je naročito koristan u oblasti makro fotografije, a upotrebljava se i kod fotografisanja portreta.
Na kraju, potrebno je istaći da sistem fotometrije kod fotoaparata može da vrši merenje ekspozicije na celoj površini željenog kadra, na samo jednom njegovom delu ili u kombinujući više delova. Bez obzira na to, parametri koji su određeni unapred, kao i kasnije korigovanje vrednosti ekspozicije, uvek važe za celu fotografiju